Mijn slecht bevallen dessert

“Are you ignoring me, asshole?”

“Onbewust misschien wel een beetje, da’s wat assholes doen. :)”

Oh god, I did not do this ... De volgende ochtend rolden mijn ogen bijna uit mijn kop als ik mijn berichten herlas. Let’s say reality kicked in harder than my coffee! Wat hebben we hieruit geleerd, Impulien? Stuur niemand, maar dan ook NIEMAND, na een brunch met je beste vriendin (die eigenlijk meer weg had van een wine tasting dan een brunch – oeps). I’m afraid a drunk part of me insisted to hold on to him. Pretty awkward, but I guess we’ve all been there? (Please nod!)

Him? Herinner je je H. nog? Mijn ‘tussendoortje’? Well, he made it to dessert! Alleen is die mij slecht bevallen …

@H.: If you are reading this, well played. I hope you enjoy your story!

Van tussendoortje naar dessert

Wait a minute! Didn’t this story already have an end?! What about his so-called girlfriend? Wel, ik zou Impulien niet zijn mocht ik H. toch nog even in de voorraadkast plaatsen. Hij had ook net iets meer te bieden dan de back-upjongens op de plank. (Shelving is a thing nowadays, google it!) Tijdens onze vorige ontmoeting had hij namelijk laten vallen dat zijn prille relatie niet van blijvende aard zou zijn, en dus kon Impulien het niet laten om even te polsen. Mijn sms of we elkaar terug konden zien werd positief beantwoord ...

Alzo geschiedde: een week na mijn vorige blogpost verscheen hij opnieuw op het toneel. Hij begeleidde mij naar zijn tuin. Het ideale moment om hem eens schaamteloos van top tot teen te bekijken. Ik betrapte mezelf erop dat ik hem steeds aantrekkelijker en aantrekkelijker begon te vinden. Het overviel me, alsof ik het iedere keer vergeet hoe knap hij wel niet is. I must confess: mijn gedachten waren niet koosjer! Ik hoopte zo hard dat hij opnieuw single was. Nog een avond in zijn nabijheid zonder vuurwerk is gewoon pure zelfkwelling!

Ik probeerde me een houding aan te nemen op een met kussens en dekens beklede matras. Een akoestische set van Mac Miller, een smeulend vuurtje en een hemel vol sterren zorgden voor de nodige romantiek. (Niet bepaald hetgeen ik voor ogen had toen hij mij uitnodigde voor een cosy night.) We hebben het gezellig, en ik besloot om me naast hem neer te leggen. Zijn vingers raakten de mijne aan, en plots nam hij mijn hand stevig beet. Ik kon mijn glimlach niet onderdrukken en keek hem recht aan.

Mijn romantische ziel (HAHA) was duidelijk in haar nopjes en genoot met volle teugen. Niet alleen de setting was perfect, maar ook elke aanraking voelde natuurlijk aan. Hij draaide Impulien als het ware rond zijn vinger – well done! Het opgehoopte vuurwerk van onze vorige ontmoeting kreeg deze keer vrij spel onder de open sterrenhemel. (Oh my god, is this really coming from me?!) Maar Impulien stak toch even de kop op! Wanneer hij me vroeg om die nacht bij hem te blijven, bekroop de angst me weer. Ik leunde steeds minder tegen hem aan en wist me ook geen makkelijke houding meer aan te nemen. Een lame ass excuse over vroeg moeten opstaan was dan ook genoeg om me snel uit de voeten te maken!

De volgende dag krijg ik een foto van exact dezelfde setting met daaronder: “Hmm, ik mis precies nog iets.” Er verscheen meteen een glimlach op mijn gezicht. (Oh my god, I’m such a romantic fool. Ik maak mezelf bijna misselijk!) Enkele dagen later zaten we alweer als twee verliefde pubers te kussen onder de treurwilgen van de Lievekaai.

Nog geen twee uur nadat ik terug was van mijn reis naar Kreta, vond ik alweer mijn weg naar hem. Seriously, his place almost sounded better than that Greek island! We hebben eindeloos gepraat over koetjes en kalfjes tot hij (eindelijk!) zijn move maakte. Een kus, YAS! Je weet wel, those kisses that make you feel drunk. Ze starten op je lippen en banen zich geleidelijk aan een weg naar je hals. Hm, en hij rook ook zo ongelooflijk lekker! En dan heb ik het niet over zijn parfum, neen, het moeten zijn feromonen geweest zijn – it was almost intoxicating! Mijn hormonen sloegen op hol toen ik zijn brede schouders en sportief gebouwd lijf mocht aanschouwen. Zijn vingers gleden door mijn haar en streelden vervolgens mijn rug. Kippenvel! Ik laat het allemaal over mij komen. Ditmaal werd ik niet afgeschrikt, maar kreeg ik net een warm en geborgen gevoel.

Het was 8u ’s ochtends en … Impulien was er nog. Sterker nog, ze genoot zelfs nog na van de wilde nacht!

“Wat scheelt er, Elien, waar is je angst gebleven?”, grapt hij terwijl hij me zachtjes in mijn zij bijt. “Lekker ding!” I don’t know, I guess the guards of the gate went missing. Ik was best trots op Impulien! Ze was erin geslaagd om alle alarmbellen even te negeren en (meermaals, hihi) van onze intiemen momenten te genieten.

Maar alles veranderde toen ik die ochtend de deur achter me dichttrok. Er was geen spoor meer van de romantische H. Zoals je je wel kan voorstellen, bracht dat de nodige verwarring met zich mee. Ik had mijn zelfbescherming voor één nacht uitgeschakeld, en daar betaalde ik een prijs voor.

Een terugblik

Really, I can’t get my head around it. Ik kan toch niet alle signalen verkeerd geïnterpreteerd hebben? Just to be clear: H. and I never had strings attached. In fact, we would be trouble to begin with. Commitment is voor mij (en dus blijkbaar ook voor hem) iets angstaanjagends, en toch ben ik weer in een verhaal zoals dit verstrikt geraakt.

“Men are assholes and H. is one with no manners. Please acknowledge it and respect yourself. You should buy him a book: How to become a gentleman (for dickheads who don’t know anything about it).”

Ik moet lachen als ik dit bericht op mijn gsm zie verschijnen. Nee, dit komt niet van een vriendin die voor de zoveelste keer verlaten is door een fuckboy. Het komt van mijn goeie vriend, P. Hij windt er geen doekjes om en blijkt altijd gelijk te hebben. Een fuckboy, wat H. in principe wel is (laten we een koe een koe noemen), goedspreken is bij hem dan ook totaal niet aan de orde. Wanneer ik hem vertel dat ik het gevoel heb genegeerd te worden en ik waarschijnlijk onze situationship verkeerd ingeschat heb, is hij zeer rechtuit:

“Well, a lot of guys are incredible comedians when it comes to getting sex.”

Sure they are, maar hoe kan je zo fearless zijn? Alhoewel … ik maakt mij allicht ook schuldig aan ghosten, maar misschien niet altijd even bewust. Ik ben vrij actief op dating apps, zoals Tinder en Raya, en kan haast niet bijhouden hoeveel keer ik al op date ben geweest. De wegwerpcultuur is ook hier sterk aanwezig! Ook ik ga me niet settelen voor minder dan perfect; bij het kleinste minpunt wordt het contact al snel verbroken. Dat klinkt zeer hard nu ik het zo zwart op wit ziet, maar zo gaat het er tegenwoordig aan toe. Het al dan niet intentioneel negeren of onaangekondigd een conversatie stopzetten is niet mooi, en toch snap ik het ergens wel. Niet iedereen kan je aandacht blijven vasthouden, en dan heb ik het niet over de occasional dickpics – yes, it happens; no, I didn’t ask for it! Maar dus, ook ik ben niet gespaard gebleven … Karma, is that you?

Spoorloos verdwenen

Ondertussen zijn we enkele weken verder en is hij spoorloos verdwenen. Ik vraag me af of ik dit somehow zelf heb uitgelokt. Of is zíjn zelfbeschermingsmechanisme in gang in geschoten? It would be nice to know, maar ik ga me gewoon bij de situationship neerleggen. Het leven is geen ponykamp, zoals Bouba ooit zei in De Mol.

My guard was down for one night. Ondertussen ben ik alweer een veilige afstand aan het handhaven. (Take notes, Emolien!) Let’s go back to being emotional unavailable and being the cold-hearted me …

*ping*

Antonis has sent you a picture.

Antonis’ gezicht verscheen op mijn scherm en mijn adem stokte. Hij zag er beter uit dan ooit en ik kreeg het zelfs een beetje warm.

“How does he have the ability to do that? I’ll never figure that out”, zeg ik tegen P.

“You would not even think of H., if Antonis would be in front of you.”

Misschien heeft hij wel gelijk! Bedankt voor de reminder, P.! H. might be the bandage to the sore, en we weten allemaal hoe pijnlijk het kan zijn om een pleister te verwijderen. Deze blijft weer verdomd goed kleven! *zucht*

Game over! Ik ben uitgeschakeld. En wat het ghosten betreft, who am I to judge? Zoals je al zei, H., we hebben er allebei wel een handje van weg …

Rock on! 🤘

Impulien