Yorgos, mijn adonis

In mijn vorige blogpost vertelde ik al over de man die de kroon spant gedurende mijn Grieks avontuur: Yorgos. Grieken staan bekend als grote verleiders, maar ze zijn tegelijkertijd ook charmant en respectvol. Zo was Yorgos! Sit back, relax and enjoy my Mediterranean adventure!

Up the hill

*Ping*

“I’m outside.”

Ik spot mijn adonis die stomweg de hele straat blokkeerde met zijn Audi cabriolet.

*Thoughts* – Oh god. Het mannelijk ego op zijn best. Wat moet ik daar de hele avond mee?

Ik opende het portier, en toen werden mijn vooroordelen meteen van tafel geveegd. Een knappe maar schuchtere man begroette me met twee kussen. Hij droeg een lichtblauw hemdje met motief en een beige chino, niet bepaald kledingstukken die mij in hogere sferen brengen, maar zijn vriendelijke glimlach en mooie ogen charmeerden me meteen. En dat warrige haar … Definitely, my weak spot! Hij duwde het gaspedaal in, en we verlieten de kleurrijke straatjes van Psyrri ...

“Eh, where are you taking me?”

“Up the hill. I’m taking you to my favourite spot!”

Ok. Ik had niet verwacht dat we het centrum gingen verlaten. Het voelde beangstigend, maar tegelijkertijd ook verslavend aan. De adrenaline gierde door mijn lijf! Griekse mannen vragen dus geen toestemming om je mee te nemen of vragen niet waar jíj heen wilt. Greek men guide you – not the other way around. Ik moest toegeven dat ik er wel door gecharmeerd was … (Vlaamse mannen, neem pen en papier: initiatief nemen is SEXY!)

De wind speelde met m’n haar en de kleine dodgy steegjes maakten al snel plaats voor brede, steile wegen. De nieuwe setting deed me een beetje denken aan San Francisco. Plots besefte ik dat ik Deus op de achtergrond hoorde spelen:

“Hey, this is Belgian music!”

“Really? We, Greeks, love Deus!”

Zijn relaxte houding gaf me een veilig gevoel. Toen we voor het rode licht kwamen te staan, keken we elkaar goedkeurend aan. Fuck. Hij zag er écht goed uit, en zijn karakter leek ook best mee te vallen. Ik herinner me nog goed dat dat het moment was waar ik mezelf beloofde niet opnieuw verliefd te worden op ‘het onmogelijke’. Live the moment Impulien, just don’t go overboard!

Hij parkeerde de wagen opnieuw in het midden van de straat. De rest van Athene moest maar wachten.

“Wait here, I’m going to check if I can fix us a nice place at the rooftop bar.”

Hij laat me alleen (!) achter in zijn Audi cabriolet, en ik durfde bijna niet opkijken naar de mensen die achter ons stonden te wachten. Ondertussen zag ik dat het al bijna 22u was, en ik vroeg me af waar deze avond ging eindigen. (Alles sloot daar om middernacht, omwille van het coronavirus.) Op het einde van het donkere steegje zag ik neonletters en een schamel straatlicht dat een met graffiti bespoten muur verlichtte. Als ik omhoog keek, dan spotte ik de gekleurde lichtjes van het dakterras; ze matchten met de lichtjes op het dashboard. De setting wist me meteen te charmeren ...

“They are fixing us a spot. Come with me!”

Hij overhandigde zijn sleutel aan de parkeerwachter die de auto vervolgens netjes parkeerde.

“I bet you are going to love this place. It has the best view over Athens.”

*Thoughts* – Fuck Athens, I just want to look at you all night!

Het zag ernaar uit dat hij daar vaste klant was. De zaak heeft een neo-retro vibe: old typewriters, schilderijen, oude boeken ... Een verborgen juweeltje! Yorgos ging mij voor op de trap en we kwamen de gekleurde lichtjes van het dakterras tegemoet. De serveerster begeleidde ons naar een tafeltje, en dat was het startschot voor een fijne avond: geen awkward silences, open gesprekken en zo nu en dan een natuurlijke aanraking of verleidelijke blik.

“I’m leaving for Santorini tomorrow – work. It would be nice if you could join me.”

Yorgos is een architect en moest nog een job afwerken op Santorini, één van de mooiste Griekse eilanden. Met veel tegenzin moest ik zijn aantrekkelijk aanbod afslaan: ik moest mijn vlucht op woensdag halen, en hij vreesde dat hij de job tegen dan niet ging kunnen afronden. What a bummer! Ik had maar al te graag enkele dagen in zijn gezelschap doorgebracht. Dergelijke voorstellen zijn too good to be true. Ik ging dus die avond al afscheid van hem moeten nemen … Natúúrlijk wilde ik graag meer, maar dat is de prijs die je betaalt als je in het buitenland datet. Gelukkig was het geen domper op de feestvreugde: ons gesprek ging moeiteloos verder … tot middernacht. Ik bekende openlijk dat ik het jammer vond dat onze avond al voorbij was. Hij kapte het restje van zijn gin-tonic achterover en zei:

“Come on, I’ll give you the best car tour. Athens by night. What do you think?”

*Thoughts* – Een ritje in die wagen met deze zwoele temperaturen? Yes please!

Breath-taking Athens

Hij bracht me naar Lycabettus Hill, het hoogste punt van de stad. Hij parkeerde zijn auto in het midden van de weg (waar anders?), terwijl ik stomverbaasd naar al dat moois zat te staren. Het uitzicht was adembenemend: 10 000 lichtjes lichtten de stad op en alle historische gebouwen stonden in de schijnwerpers. Wauw!

“You sure know how to create a romantic vibe, Yorgos.”

Hij beaamde dat, maar antwoordde dat hij het wel jammer vond dat de jongelui ook hun weg vond naar deze magische spot. Ik keek om me heen en, inderdaad, ik zag zeker honderd twentysomethings van hetzelfde uitzicht genieten. Gelach, geroezemoes en klinkende bierflesjes zorgden voor een gezellige sfeer. Alleen had ik geen zin om Yorgos met deze massa te delen. Now what?

“You know, I happen to live nearby. You get the same view from my balcony …”

“Well, isn’t that a coincidence, Mr Smooth Operator!”

Zijn lach verraadde zijn plannetje. Betrapt!

“Don’t feel obligated, dear, I’m happy to drop you off at your hotel. I really enjoyed our time together. Anything you want.”

As we are all adults here: er was maar één juist antwoord. Niets hield me tegen om een kortstondige romance met deze adonis aan te gaan. Hij kwam zelfzeker dichterbij, en zijn lippen raakten de mijne. Heerlijk!

Breath-taking Yorgos

We stapten zijn appartement binnen, en opnieuw keek ik verwonderlijk naar hetzelfde panoramisch uitzicht. Way to go, Impulien. This view AND a hot Greek man – wat wil je nog meer? Hij kwam naast me staan op het balkon en bood me een glas gin-tonic aan. Het plaatje was compleet, en ik begon het steeds warmer en warmer te krijgen in zijn nabijheid.

Dat Grieken goed in bed zijn, heb ik aan den lijve mogen ondervinden. De passie zit als het ware ingebakken in hun DNA. (Leuk weetje: Wist je dat er in Griekenland meer gevreeën wordt dan waar ook ter wereld?) Hij was zowel dominant als passioneel, een stijl die hem goed afgaat. Ik liet me maar al te graag leiden. Zijn zelfzekerheid maakte hem zelfs nóg aantrekkelijker. Opnieuw bracht hij mij naar het hoogste punt, of moet ik zeggen hoogtepunt? Sorrynotsorry!

Ik had letterlijk al mijn energie opgebruikt en was vollédig uitgeput. Zijn warme handen gleden over mijn billen en stopten aan mijn zij. Daar begon hij een soort van druk uit te oefenen. Vervolgens gleden ze verder naar de binnenkant van mijn dijen en deed hij precies hetzelfde. Het voelde heerlijk!

“Oh my god, what are you doing?”

“Shush, listen to the music, close your eyes and relax. Go to sleep.”

Dat was een bevel. Ik gaf me volledig over. Ik kreeg een massage van wel 30 minuten en zijn handen maakten me helemaal zen. Elke vierkante centimeter van mijn lichaam werd onder handen genomen, en ik vertoefde in een roes. Ik ben nog nooit zó ontspannen in slaap gevallen!

This is goodbye

Om acht uur schiet ik wakker. Hij begroette me met een sterke omhelzing en een kus in mijn hals. Impulien genoot met volle teugen! (Hey, making progress here!) De zon baande zich geleidelijk aan een weg naar binnen. Een nieuwe dag brak aan ... Mijn gelukzaligheid maakte al snel plaats voor een ongemakkelijk gevoel. Vandaag was zijn vlucht naar Santorini, en wat baalde ik daarvan!

“What was that massage you gave me last night, who learnt you to do that?”

Hij lachte stiekem. “I taught it myself, did you like it?”

*Thoughts* – Eh yes, please marry me. I need this every day, thank you.

Die avond (en nacht) ga ik niet snel vergeten. I had the time of my life! Why wouldn’t I? Ik weet dat velen onder jullie mij losbandig vinden, maar ik geniet steeds meer en meer van mijn autonomie.

Diezelfde ochtend breng hij me terug naar m’n hotel. De kleurrijke straatjes van Psyrri verwelkomden me opnieuw. Ondertussen had ik me er al bij neergelegd dat ik hem allicht nooit meer ging zien. Al besliste de nabije toekomst daar anders over …

Stay tuned voor het vervolg! 🤘

Impulien